اما همیشه وجود عدالت در جامعه نشانه هایی دارد که با دیدن آن ها می شود گفت عدالت هست . این نشانه ها گاهی خیلی ساده اند و گاهی پیچیده _ مثلا وقتی جامعه ای شاد باشد و اعضای آن جامعه لبخند بزنند می شود یقین داشت که در آن جامعه عدالت وجود دارد .

یا اگر از آینده کودکان و فرزندان خودمان اطمینان داشته باشیم ، نگران فردایشان نباشیم ، آن وقت است که به عنوان مثال می شود گفت عدالت آموزشی وجود دارد وجود عدالت را در خیلی از نشانه های دیگر هم می توان جست و جو کرد اگر به اطرافمان نگاه کنیم هر کدام از ما بر اساس نیازها و خواسته ها یمان می توانیم عدالت را تعریف کنیم . برای وجود یا عدم وجودش دلایلی بیاوریم یا از نداشتن یا کم بودن آن در اطرافمان گله کنیم .

من اصلا آدمی نیستم که اهل گله و شکایت باشم . برای به دست آوردن آن چیزی که با تمام وجود می خواهم ( مثل عدالت ) همه تلاشم را می کنم اما بعضی از چیزها دست آدم نیست . یک نفر نمی تواند به تنهایی به دستشان آورد .

باید اتفاقی بزرگ در سطحی وسیع رخ دهد تا بتوانی به عدالت دست پیدا کنی فقط وقتی همه مردم عدالت را بخواهند و بی عدالتی را نپذیرند آن وقت است که عدالت معنا پیدا می کند .

حالا شما به من بگویید : همه شما که در طول ماه های مدید نوشته های مرا خوانده اید آیا من به حد کافی تلاش نکرده ام ؟ زندگی و کار و همه وجودم  را وقف آرزوهایم و خواسته هایم نکرده ام ؟ آیا حق من نیست که خواسته ام عدالت باشد برای خودم و برای آن ها که دوستشان دارم ؟ و برای محله ام و ساکنانش ؟ اگر اشتباه می کنم شما به من بگویید و اگر درست می گوییم تایید می کنید که راهی را که در پیش گرفته ام صحیح است و آخرین انتخاب من ؟

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: